Triatlon Huizen

De tweede wedstrijd van een serie van drie in drie weken. De hele week was ik al redelijk verkouden en de korte vitaminen C kuur heeft nog niet zijn uitwerking gehad. Toch voel ik me prima en de trainingen lijken er niet onder te leiden. Dus ga ik vol goede moed richting Huizen zaterdagmorgen.

Eerder die week werd ik zelfs al gebeld door Nico Vink van de Gooi en Eemlander. Hij wilde na mijn winst in Almere weten wat ik van mijn kansen in Huizen dacht. Uiteraard ben ik best ambitieus maar ik weet ook dat er in Huizen wel wat meer kanonnen aan de start staan als in Almere. Net als in Woerden zijn er wel wat grote en bekkende namen aanwezig, bijvoorbeeld: Dirk Wijnalda, Martijn Boot, Corne Klein, Frank Veltman, Jan Blokland, Koen Spoorenberg, Sjoerd Veltman, Robert Mijwaart, etc. Ik houd het maar op een top 10 en hoop stiekem natuurlijk op meer!

Aangezien de triatlon in Huizen georganiseerd wordt door mijn eigen clubbie zijn er veel bekenden aanwezig dus aan support ontbreekt het niet (bedankt allemaal!). Verder zijn er veel Weespers aan de start, zoals: Roelof Boerma, Alice Elbertse, Gea van der Weert, Jan Scholten, etc. In totaal staan er 12 Weespers aan de start van de OD.

In Huizen hebben ze een zgn. Le Mans start (lopend vanaf de kant het water in). Dit is altijd een beetje dringen natuurlijk, maar geeft wel de kans om een beetje te kijken waar de ruimte is, om er vervolgens achter te komen dat IEDEREEN diezelfde ruimte zoekt, gek he? De start is op zich prima, alleen wat irritante tikjes van rechts, wie was dat!? maar ik kom weg. Bij de eerste boei (375 meter) haal ik bij mijn eerste slag een schouder mee van een collega atleet (sorry). Dit wordt vervolgd door een headlock! van zijn kant. Weer bovengekomen kijken we elkaar aan en het blijkt Peter Denekamp te zijn! Oeps, ben jij het? Is zijn reactie..... ahum, snel doorzwemmen maar.

Na de eerste ronde van 750 meter lig ik derde, gevolg door de eerste vrouw (Marleen Vos). Tijdens de tweede ronde van 750 meter komt ze voorbij zetten (wat kan die zwemmen zeg!) en ik klim als vierde het strand weer op. De wissel gaat prima (ja, ik kan het wel) en rijd als DERDE! weg uit de wisselzone. Martijn Boot en Sjoerd Veltman zijn al even weg. Het eerste deel van het fietsen gaat richting de Eemhof over de dijk (wind mee) en de snelheid loopt tegen de 50! Al snel krijg ik Sjoerd in zicht en het is erop en erover. Ik lig tweede! Lang mag deze pret niet duren want na een paar minuten gebeurt bij mij hetzelfde, maar dan door drie man tegelijk, Dirk Wijnalda, Jan Blokland en Corne Klein rijden voorbij. Uiteraard probeer ik aan te haken (VOLGENS DE NTB REGLEMENTEN OP 12 METER) en dat lukt best aardig met zijwind. Er rijdt steeds een motor mee, die Corne nog een waarschuwing geeft, maar veel meer dan dat is het niet.

Dan volgt de wind tegen, ai, dat is anders zeg. Ik merk hier dat ik echt power te kort kom! De drie lopen steeds verder weg, maar toch haal ik lekker door. En dan het volgende: Frank Veltman en Robert Mijwaart (in die volgorde!) komen voorbij. Ik vroeg me af waarom Frank zijn achterwiel had ingeruild en hiervoor Robert in de plaats had gezet, maar blijkbaar is dat normaal, ik zal het wel niet begrijpen. Het laatste stuk wind mee kan ik de heren prima volgen, maar op de dijk hebben we nog een portie wind tegen, helaas moet IK dat alleen afleggen. Er lijkt geen einde aan te komen, dan is de polder echt killing!

Ik wissel uiteindelijk als zevende. Het lopen begint. Nu proberen mezelf terug te vechten naar de top 5. Het loopt anders.... De mannen voor mij hebben besloten om ook hard te lopen! Voor mij een vreemde gewaarwording omdat ik meestal wel een plekje terug kan winnen, maar vandaag dus niet. Ik loop een beetje achter de feiten aan en heb geen zicht op wat er voor me loopt. Dat stimuleert ook niet. De laatste ronde krijg ik wel Jan Blokland in zicht, maar dit blijkt 30 seconden te ver. Helaas, ik blijf 7e dus.

Ik ben zeer tevreden met mijn tijd, 1:59:20, maar heb mezelf wel te veel geïrriteerd aan anderen die in mijn ogen de sport geen eer aan doen, door zich niet aan de regels van het fietsen te houden. Dat moet ik niet doen, zonde van de energie en uiteindelijk telt je eigen race en uitslag!

Al met al leerzaam dus. Volgende week mag ik mijn titel verdedigen in Nederhorst den Berg, tot dan!

Barry

Uitslagen